بهترین کشور برای مهاجرت دندانپزشکان کجاست؟
تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۲۱۷۴۰
خدمات دندانپزشکی در بعضی از کشورهای جهان از اهمیت بالایی برخوردار است. چنین کشورهایی معمولا شرایط و مزایای مناسبی برای جذب افراد متخصص در حوزه دندانپزشکی از سراسر جهان در نظر میگیرند.
ازهمینرو بسیاری از دندانپزشکان ایرانی برای پیشرفت در زمینه شغلی خود و کسب تجربههای جدید در زندگی به مهاجرت فکر میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
طبق گزارش US News & World، در حال حاضر کانادا از نظر تعادل کار، زندگی، خانواده و تفریح رتبه اول در جهان را دارد. زندگی در کانادا بسیار آرام است و بیشتر افراد این کشور ارتباط صمیمانه و دوستانهای با یکدیگر دارند. از همه مهمتر، نیاز به نیروی متخصص دندانپزشکی در کانادا کاملا احساس میشود. درواقع، رشد جمعیت، افزایش سن شهروندان، کمبود نیروی کار و پیشرفت تکنولوژی در تشخیص و درمان نیاز به دندانپزشکان جدید را در این کشور افزایش داده است.
ازهمینرو، اگر در حوزه دندانپزشکی فعال هستید، مهاجرت به کانادا یک فرصت عالی برای کشف یک زندگی جدید محسوب میشود. علاوهبر این، شرایط تحصیل در کانادا در این رشته بهدلیل برنامههای ویژه دولت فدرال نسبت به سایر کشورها راحتتر است.
درآمد دندانپزشکان در کانادا؛ رویاهایتان را در این کشور بسازید!یکی از دلایلی که کانادا بهعنوان بهترین کشور برای مهاجرت دندانپزشک شناخته میشود، درآمد بالای آن است. با کمی جستوجو در سایتهای استخدام دندانپزشک در خارج از کشور میتوانید جاب آفر کانادا با دستمزدهای فوقالعاده پیدا کنید. حقوق موردانتظار برای یک دندانپزشک تماموقت بهطورمتوسط بین ۱۲۰ هزار تا ۲۴۰ هزار دلار کانادا در سال است.
مزایای مهاجرت دندانپزشکان به کانادادر این بخش از مقاله دلایلی که باعث شده است کانادا بهعنوان یکی از بهترین کشورها برای مهاجرت دندانپزشکان شناخته شود، بررسی میکنیم. علاوهبر درآمد بالای دندانپزشکی در این کشور، کلیه افراد از طریق سیستم ملی (پوشش جهانی سلامت) مراقبتهای بهداشتی رایگان در سطح عالی دریافت میکنند. در بسیاری از موارد، مراقبتهای بهداشتی خصوصی نیز بهعنوان یک مزیت شناخته میشود که براساس آن، خدمات دندانپزشکی نیز عرضه میشود.
علاوهبر شرایط خوب برای شغل و زندگی، کانادا یکی از زیباترین مقاصد طبیعی دنیا است که سالانه افراد بسیاری را از سراسر جهان به سمت خود میکشاند؛ زیرا این کشور بسیار غنی است و شهرهایی با فرهنگها و مراکز تاریخی متنوع دارد. با انتخاب کانادا بهعنوان مقصد مهاجرت خود از مزایای زیر نیز بهرهمند خواهید شد:
دریافت اقامت دائم کانادا دریافت معتبرترین پاسپورت جهان دسترسی به دانشگاههای معتبر بینالمللی بهرهمندی از انواع مزایای اجتماعی فراهم شدن امکان دریافت تابعیت دوگانه بعد از چهار سال از اقامت برخورداری از حمایت قوانین کانادا و منشور حقوق و آزادیهای کاناداکانادا علاوهبر جذب نیروهای متخصص از سراسر جهان، اقدام به عرضه ویزای مدرسه نیز کرده است. با استفاده از ویزای مدارس کانادا، کلیه افراد زیر ۱۸ سال میتوانند در مقاطع تحصیلی گوناگون مشغول تحصیل شده و از مزایایی مانند شرکت در جشنهای تابستانی یا ورزشهای زمستانی بهرهمند شوند.
مهاجرت دندانپزشکی به کانادا چه شرایطی دارد؟مهاجرت از طریق رشتههای مربوط به حوزه سلامت و بهداشت از حساسیت بالایی در کانادا برخوردار است. ازهمینرو باید مدارک تحصیلی شما توسط سازمانهای مربوطه در کانادا ارزیابی و تایید شوند. همچنین برای مهاجرت به این کشور باید همزمان با گذراندن دورههای کارورزی و آزمونهای مربوطه، مدرک دندانپزشکی خود را معادلسازی کنید. بهطورخلاصه، شرایط مهاجرت دندانپزشکی به کانادا عبارتاند از:
مدرک دانشگاهی ۴ ساله از یک دانشگاه معتبر دندانپزشکی طی کردن ۳ سال تحصیلات تکمیلی دریافت مجوز کار استانیبه شما اطمینان میدهیم بعد از فراهم کردن شرایط مهاجرت به کانادا، از حضور در این کشور با مزایای ویژه لذت خواهید برد.
اکسپرس اینتری؛ رسیدن سریع به بهترین کشور برای مهاجرت دندانپزشکسیستم اکسپرس اینتری سریعترین راه برای مهاجرت به کانادا بهعنوان دندانپزشک است. این سیستم کل فرایند مهاجرت به کانادا را که در گذشته چند سال طول میکشید، به چند ماه کاهش داد. هدف از افتتاح اکسپرس اینتری هدایت کارگران ماهر به یک کشور با جمعیت روبهرشد است. دندانپزشکی یکی از شغلهای واجدشرایط در اکسپرس اینتری از طریق برنامه کارگر ماهر فدرال (FSWP) به شمار میرود. این سیستم همه متقاضیان واجد شرایط را بر اساس سن، تحصیلات، توانایی زبان، تجربه کاری و سایر عوامل رتبهبندی میکند. از جمله رشتههای دندانپزشکی موجود در ناک کانادا عبارتاند از:
جراح دندانپزشک دندانپزشک واجد شرایط دکتر جراحی دندان اندودنتیست یا متخصص درمان ریشه دندان دندانپزشک عمومی جراح دندان و دهان جراح فک و صورت آسیبشناس دهان رادیولوژیست دهان متخصص ارتودنسی دندانپزشک اطفال متخصص پروتز دندان متخصص دهان و دندانبا استفاده از برنامه کارگران ماهر فدرال میتوانید بهراحتی به بهترین کشور برای مهاجرت دندانپزشکان رفته و زندگی جدیدی را آغاز کنید.
برنامههای PNP؛ وجه تمایز کانادا با سایر کشورها برای مهاجرت دندانپزشکانیکیدیگر از راههای مهاجرت به کانادا بهعنوان دندانپزشک برنامههای مهاجرت استانی این کشور است. چنین برنامههایی از سوی ۱۱ استان کانادا تعیین میشوند و به تعداد معینی از کارگران ماهر اجازه میدهند تا به همان استان مهاجرت کنند. استانهایی که میتوانید برای مهاجرت دندانپزشکی از طریق PNP اقدام کنید، شامل موارد زیر میشوند:
آلبرتا بریتیش کلمبیا مانیتوبا نیوبرانزویک نیوفاندلند و لابرادور سرزمین های شمال غربی نوا اسکوشیا انتاریو جزیره پرنس ادوارد ساسکاچوان یوکاناگر یک کارفرمای خصوصی پیدا کنید که شما را تحت حمایت خود قرار دهد، احتمال دریافت اقامت دائمتان نیز افزایش پیدا خواهد کرد.
ایران کانادا؛ مشاور شما برای رسیدن به بهترین کشور برای مهاجرت دندانپزشکاندر این مقاله به سوال بهترین کشور برای مهاجرت دندانپزشکان کجاست پاسخ دادیم و شرایط و مزایای زندگی در این کشور را برایتان برشمردیم. مهاجرت به هر کشوری و با هر روشی سختیهای خاص خود را دارد. از طرفی کوچکترین اشتباهی در روند فرایند مهاجرت ممکن است شما را چند ماه عقب انداخته یا با مشکلات دشواری روبهرو کند. ازهمینرو توصیه میکنیم در این مسیر پرپیچوخم از مشورت با متخصصان استفاده کنید. موسسه مهاجرتی ایران کانادا با کمک تیم متخصص خود سریعترین و بهینهترین راه مهاجرت را پیش پای شما میگذارد. برای کسب اطلاعات بیشتر به آدرس irancanada.cc مراجعه کنید یا با شماره تلفنهای ۰۲۱۲۶۲۱۱۱۲۰ و ۰۲۱۲۶۲۱۱۱۳۰ تماس بگیرید و از مشاوره رایگان این مجموعه بهرهمند شوید.
کد خبر 613239منبع: ایمنا
کلیدواژه: دندانپزشک خدمات دندانپزشکی دندان پزشكي مراجعه به دندانپزشکی دندان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق مهاجرت به کانادا کانادا به عنوان دندان پزشکی دندان پزشک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۲۱۷۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پشیمانم!
مهاجرتهای ناموفق هنرمندان و سلبریتیها، سابقهای نسبتا طولانی دارد. در اواسط دهه نود، گروهی از هنرمندان درجه دو و سه عرصه بازیگری با هدف رشد حرفهای، به کشورهای دیگر- بالاخص ترکیه - مهاجرت کردند. مهاجرتهایی که اغلب با شکست مواجه شد و تقریبا تمامی این افراد یا به کشور بازگشتند و یا پیشه هنری خود را به فراموشی سپردند و به زندگی در قالب یک شهروند عادی خو گرفتند.
به گزارش ایسنا، در پی انتشار مصاحبه یک شبکه فارسی زبان معاند با بازیگر ایرانی مهاجر و ابراز ندامت وی، روزنامه صبح نو در مطلبی درباره این موضوع نوشت: پس از وقایع سال ۱۴۰۱ اما گروه دیگری از هنرمندان، با تصمیماتی شتابزده، مهاجرت را به مثابه یک تصمیم احساسی در دستور کار قرار دادند و اکنون پس از گذشت زمانی کوتاه، اخباری از ندامت در گفتار اغلب ایشان به گوش میرسد. اخیرا صحبتهای اشکان خطیبی درباره مهاجرت، خبرساز شده که به همین بهانه، نگاهی به مسأله مهاجرت هنرمندان ایرانی داریم.
مقوله مهاجرت در ایران به یک بحران عمومی تبدیل شده است و بررسی آن، از دو منظر فردی و اجتماعی گستره وسیعی از نکات عبرتآموز را در بر میگیرد. از منظر فردی، لزوم پرهیز از نگاه فانتزی به مقوله مهاجرت، بسیار حائز اهمیت است؛ به این معنا که زندگی در خارج از مرزهای ایران، الزاما به معنای رستگاری و جهش طبقاتی نخواهد بود. رواج غربزدگی در ایران، طی سالهای اخیر به شکلگیری یک تصویر رؤیایی از مهاجرت دامن زده است. علاوه بر این، بخش زیادی از تجربه مهاجرتکنندگان هم علنی نمیشود و به گوش مردم نمیرسد. با این همه، مروری بر وضعیت هنرمندان پس از مهاجرت، برخی از زوایای پنهان این موضوع را روشن خواهد کرد.
اساسا هنرمندان، اعضای صنفی هستند که پس از مهاجرت، بیشتر از سایر مشاغل، در معرض اضمحلال قرار میگیرند. کار هنرمند خلق اثر هنری است و خلاقیت در بافت جامعه شکل میگیرد. هنرمندی که در میانسالی جامعه خود را تغییر میدهد، از یک سو ارتباط با فرهنگ عمومی کشور خود را از دست میدهد و از سوی دیگر نمیتواند بهعنوان یک هنرمند خلاق در کشور مقصد پذیرفته شود. علاوه بر این، جامعه مخاطبان یک هنرمند نیز پس از مهاجرت بسیار محدودتر میشود و از همین رو است که اغلب هنرمندان، مدتی پس از مهاجرت، ابراز تمایل به بازگشت میکنند.
مورد اخیر مصاحبه اشکان خطیبی، از مهمترین نمونههای فرجام مهاجرتهای عجولانه هنرمندان است. محتوای این مصاحبه، چیزی شبیه به یک کمدی تلخ است. دو سال قبل، اغتشاشاتی در ایران رخ داد و گروهی از سلبریتیها که فکر میکردند گروهی از مردم میتوانند معادلات سیاسی و اجتماعی را، با توسل به اعمال خشونتآمیز، تغییر دهند، خودشان زودتر از همه، تصمیم به ترک کشوری گرفتند که میخواستند شرایط آن را برای زندگی بهتر از نظر خودشان فراهم کنند.. اشکان خطیبی هم با این امید که بتواند با خیال راحت و از طریق فعالیت در فضای مجازی، در آتش ناآرامیهای داخل ایران بدمد، حالا خودش را در بنبستی گرفتار میبیند که حتی ممکن بوده از کشوری که در آن ساکن است هم دیپورت شود. خطیبی در میانههای حرفهایش، تلویحا میپذیرد که تحت تاثیر جنگهای روانی قرار گرفته و شاید بهتر بود برای مهاجرت و حضور در برخی جمعهای خارج از کشور، قدری بیشتر خویشتنداری میکرد. مروری بر صحبتهای این بازیگر نشان میدهد که وی روزگار خوبی را سپری نمیکند و این در حالی است که خطیبی در ایران، علاوه بر بازیگری و اجرا، مسئولیتهای فرهنگی و مدیریتی را هم بر عهده داشت که خودش آنها را، با لحنی حسرتبار، مرور میکند.
جمله مهم اشکان خطیبی در این مصاحبه این است: «خودم پشت پا زدم به همه چیز». همین جمله، به وضوح ندامت و پشیمانی را در کلام این بازیگر را هویدا میکند.
مهمتر از به خطر افتادن موقعیت شغلی و وضعیت اقتصادی هنرمندان پس از مهاجرت، به خطر افتادن سلامت روانی ایشان است. هنرمندی که یک جامعه بزرگ چند ۱۰ میلیونی از مخاطبان و چرخه ارتباطات چند ۱۰ هزار نفری همصنفان خود را با جامعهای بسیار محدود تاخت میزند، قبل از هر چیز، درگیر نوعی بحران عدم توجه و به دنبال آن بروز نشانههای افسردگی میشود؛ چیزی که در لحن اشکان خطیبی هم کاملا هویداست، هرچند که او هنوز هم سعی دارد وضعیت را به شکلی دوپهلو توجیه و خودش را قربانی یک شرایط ناخواسته معرفی کند.
خبرهایی که از وضعیت ارژنگ امیرفضلی، دیگر بازیگر مهاجرت کرده مخابره میشود نیز حاکی از چیزی بهتر از این نیست. ریحانه پارسا، حمید فرخنژاد، مزدک میرزایی، مهناز افشار، برزو ارجمند، احسان کرمی و تعداد دیگری از هنرمندان و سلبریتیهایی که مهاجرت کردهاند هم به هر بهانهای، درباره آنچه با مهاجرتشان از دست دادهاند، حرف میزنند و آرزو میکنند که بتوانند به کشور بازگردند. کیست که نداند امثال فرخنژاد و افشار، وقتی که در ایران بودند، تا چه حد میتوانستند از مواهب توجه عمومی بهرهمند باشند. حمید فرخنژاد در مصاحبهای به صراحت اعلام کرد که قبل از مهاجرت برنامه کاریاش تا یک سال آینده بسته شده بوده؛ اما در این مدتی که از مهاجرتش میگذرد، حتی امکان بازی در یک نقش فرعی سینمایی را هم به دست نیاورده است. مهناز افشار نیز که در ایران جز به بازی در نقش اول راضی نمیشد، تقریبا بازیگری را به دست فراموشی سپرده است. این وضعیت، حتی شامل حال خوانندگان و هنرمندانی که دههها از مهاجرتشان میگذرد نیز میشود. مروری بر واکنشهای خوانندههای لسآنجلسی، حسرت کار کردن در ایران را بازنمایی میکند و تقریبا هیچیک از ایشان، نسبت به بازگشت به کشور، چیزی جز اشتیاق از خود نشان نمیدهند. وضعیت پیش آمده برای هنرمندانی که با خراب کردن پلهای پشت سرشان، مسیر بهشت خیالی غرب را در پیش گرفتند، میتواند چراغ راهی برای سایر هنرمندان باشد تا فراموش نکنند که تمام هویت ایشان در گرو توجه جامعه کثیر مخاطبان ایرانی و امکان کار کردن در داخل مرزهای این کشور است.
انتهای پیام